18. yüzyıl dan itibaren çalışma hayatına giren kadın önceleri kısıtlı alanlarda gelişen teknoloji ve kadınların kazandıkları haklar sonrasında çoğu  iş alanında çalışmaya başlamış.Zamanla  her iş alanında da  kendini ve mükemmel olduğunu  ispatlamıştır.Bu sayede artık işler kadın işi veya erkek işi diye ayrım kalkmıştır.İşe başvurularda artık cinsiyet aranan dallar sayılı kalmıştır. Her iş kolunda da azimle çalışmayı başaran kadın kariyerinde de yükselme arzusu ile işine aşırı kendini verirken Doğası gereği anaç olan kadın evdeki çocukların sorumlulukları ve evin yükünü de var gücüyle taşımaktadır. Çoğu zamanda bu iş yükü altına çok zorlanmaktadır. Ev, iş, eş ve anne olmak için çalışan kadını çocukların doğumundan sonraki süreçte devletin ve kanunların verdiği haklara rağmen çocuğunla geçirdiği süreç kısaldıkça çocuğunla geçirdiği süre az gelmektedir. Çocuğunla sevgi bağlarını kuvvetlendireceği zaman çocuğunu başka ellere teslim eden anne ilerleyen zaman kendinde bir suçluluk hissetmektedir. Daha sonraları çocuğuna ne kadar güvenilir ellere teslim etse de Anne sevgisine doyamamış çocuğunu her iş dönüşü kucakladığında yüreği her defasında iş mi? çocuk mu? İkilemi ister istemez yaşayan çalışan anne işe gitmek zorunda olduğu ve bunun sonucunda çocuğunla yeterince ilgilenemediği korkusuna kapılıp suçluluk hissedebilir. Bu kendini suçlu hissetmesini de çocuğuna aşırı düzeyde oyuncak veya giysi alarak affettirmeye çalışır. Çalışan kadın Aile içinde güçlüdür ve söz sahibidir. Bu gücünün de farkındadır. Ama her zaman kendi anneliğini tam yapıp yapmadığı için sorgular bulur. Duyduğu suçluluk sonucu bazen kendine acımasız davranabilir. Mükemmeli hedefler. İnsanlar tarafından sevilmek, eş tarafından saygı  görmek, çocuklara karşı sorumluluklarında başarılı olabilmek ,ev işlerinde mükemmel olabilmek ve çevresini mutlu edebilmek için evinde ve işinde kusursuz olmayı hedeflemek kadını öz benliğinden uzaklaştırabilir.Kendine evine eşine,çocuklarına, dostlarına  ve  akrabalarına ayırdığı zamandan kendine bir şey kalmadığı zaman isteklerini erteler.Çalışan kadının tüm yaşamı boyunca çevresini kuşatan yakınlarına en önemlisi de çocuklarına kaliteli zaman ayırabilmesi için öncelikle kendine ‘’Keyifli Zamanlar ‘’hediye edebilmelidir. Tabi çalışan kadına bu güzelliği yapacak kendi psikolojisini doyuracak zamanlar için anne, baba, abla, kardeş veya komşuların duyarlı olup iş kadını ve aynı zamanda anneye yardım etmeleri bir insanlık vazifesidir. Biz büyüklerin bu yaşlarda çocuklarımıza özellikle çalışan annelerimize yapabileceğimiz bu güzelliği unutmamamız gereklidir. Siz büyükler çocuklarınıza yani kızlarınıza annelik yapın ki o da bir çalışan anne olarak evlatlarınla daha güzel daha kaliteli zaman geçirebilmek için kendinde gereken gücü bulabilsin. Diyerek siz Balıkesir Günaydın Gazetesinin kıymetli okurlarımızı duyarlı olmaya davet ediyorum. Kıymetli okurlarımız sevgi ile kalınız…