Sevgili okurlarım;bugün sizlerle son kez köşemde buluşuyorum yani bu son yazım. Madem bugün veda günü konumuzda vedalar olsun. Her veda gibi bu veda da oldukça hüzünlü ancak; her ne olursa olsun hayatımın her aşamasında birine, bir yere ya da bir şeylere veda edeceksem bunu en açık haliyle yapar öyle giderim.Vedalar da cesaret ister,ben gidiyorum diyebilmek yürekli insan işidir. Kaçak göçek korkak yürekler veda etmeyi bilmezler. Ben vedaları beceremem diyenler de genelde bu gruptandır. İnsan karşısındaki insana ufacık bile olsa bir değer veriyorsa, gelirken ki coşkusunu, gitme kararı verdiği zaman ki asil vedası ile de göstermelidir. Aslında insana indirgemek yanlış olur bu durumu; bu bir insan olabileceği gibi bir kurum da olabilir, içinde bulunduğun bir topluluk da olabilir.

2017 yılından beri yazılarımla her hafta köşesinde yer bulduğum Balıkesir Günaydın Gazetesi ailesi ilealtı yıllık yol arkadaşlığımızın sonuna geldiğimizi siz değerli okuyucularımla güzel bir yazı ile paylaşmak istedim. Acısıyla tatlısıyla koskocaman altıyıl sizlerle beraber bu köşede güldük, ağladık, bilmediğimiz birçok şeyi öğrendik. Benim için en özel ve en güzel zamanlarıma siz okurlarım eşlik ettiniz. Her hayat yolcusu gibi, ben de tümseklerden geçip yokuş çıkmak zorunda olduğum süreçler yaşadım. Ama ne olursa olsun yokuş aşağı hızla inmenin zevkini de yine bu zamanlarda yaşadım.Gönlümüzün cenneti Balıkesir’imiz için her hafta en güncel içeriklerle karşınıza çıktık. Dün olduğu gibi yarın da en doğru en güvenilir haberlerle gazetemiz yinesizlerle olmaya devam edecektir ve bu defa artık ben de sadece bir okuyucu olarak zevkle takip edeceğim.

 Başta değerli aile dostumuz Mustafa Tetik ve canım arkadaşım Merve İrevül ’ e2017 yılında beni bu aileye davet ettikleri için teşekkürü bir borç bilirim. Benimle beraber gazetemiz de kalem oynatan tüm köşe yazarlarımıza ve emeği geçen herkese yol arkadaşlıkları için de ayrıca teşekkür ederim. İlk yazımdan son yazıma kadar sadakatla beni takip edip olumlu ya da olumsuz görüşleri ile beni destekleyen siz değerli okuyucularımsa en büyük teşekkürü hak ediyorsunuz. Beni hiç yalnız bırakmadınız. Altı yıl süren bu tatlı yorgunluğun beraberinde ben de bu güzel ailenin bir üyesi olduğum için çok mutlu olduğumu belirtmek isterim.

Zaman ne getirir tabi bilinmez ancak belki ilerleyen süreçte sizlerle tekrar buluşabiliriz ama şimdi benim için de dinlenme vakti…

Hayat size her daim gönlünüzden geçen güzelliklerle gelsin…

HOŞÇA KALIN.