Şu günlerde Cunda Adasında balık yemek cesaret işi. Cesaret ettiniz Cunda’ya gittiniz bir restorana oturdunuz yanınızda yüklü miktarda para ya da limiti yüksek bir kredi kartınız yoksa bulaşıkları yıkama ihtimaliniz çok fazla.

Çünkü, fiyatlar gerçekten abartılmış ve bu kadar da olmaz dedirten cinsten. Oradaki bir işletmeciye özellikle balık fiyatlarının ( deniz ürünlerinin) çok yüksek olduğunu söyleyince bana aynen şöyle dedi: “O zaman köfteciye gitsinler ya da Ayvalık Tostu yesinler.” Olayın özeti bu.

Ayvalık’da yaz sezonu açılınca tüm esnaf gizli bir zam yapıyor. Milleti yemeden içmekten soğutuyorlar. Bayram tatilleri, yaz sezonu Ayvalık esnafı için aslında büyük bir fırsat.

Esnaf fiyat listelerini görünür yerlerde tutsa, masa üzerinde bulunan menülerde fiyat olsa daha iyi değil mi? En azından ne kadar hesap geleceğini bilirsin. Yıllar önce Cunda’da yemek yiyoruz. Hesap için gittim, kasadaki arkadaş masaya şöyle bir baktı. Hesap “x” lira dedi. Kısacası masaya göre hesap alınıyordu. Senin ne yediğin ne içtiğin önemli değil.

 Önemli olan kasada hesabı alanın sizin masaya kaç lira takdir ettiği. Bu olaydan sonra deniz kenarında dolaşıyoruz biri bize doğru “buyurun taze balıklarımız var” diye seslendi. Yanındaki ise şöyle dedi.: “Bırak ya şunları onlar balık yiyemez”. Neye göre karar verdi bilmiyorum, ancak biz az önce yediğimiz kazığı düşünürken böyle bir olumsuz cümle gerçekten üzücü idi.

İşte bu yüzden vatandaş Midilli Adasına gidiyor. Midilli şimdi bile daha ucuz. Git Kaldırım Restorana ye iç vereceğin 3 kişilik ücret 80 Avro. Aynı şeyler için Ayvalık da 8-10 bin lira verirsin. Ayrıca, porsiyonlar bizdekilere göre daha büyük. Hizmet kaliteli.

Artık, ekonomik krizi bahane edip millet birbirini kazıklamaktan vazgeçse gerçekten iyi olacak. Bu enflasyonu birazda biz körüklüyoruz. Durup dururken fiyatları yükseltiyoruz. Lütfen bu konulara dikkat edelim, zaten yabancı turist gelmiyor gelen yerli turistleri de kaçırmayalım.

ARİTMETİK DELİSİ

Delinin biri yolun kenarındaki uçurumda durmuş, aşağıya bakarak "13, 13, 13..."

diyerek söyleniyormuş. Oradan geçen biri, delinin ne yaptığını merak etmiş, yanaşarak, daha “ne yapıyorsun" diyemeden deli onu birden uçurumdan aşağıya atıvermiş ve devam etmiş. "14, 14, 14..."

GÜNÜN SÖZÜ

“Ölümün bizi nerede beklediği belli değil, iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim. —Michel de Montaigne