“Eski Dünya, Yeni Dünya, bütün akvâm-ı beşer,
Kaynıyor kum gibi, tûfan gibi, mahşer mahşer.
Yedi iklîmi cihânın duruyor karşına da,
Ostralya’yla berâber bakıyorsun: Kanada!
Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk;
Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.”
Çanakkale Zaferi Mehmet Akif’in de şiirinde belirttiği gibi dünyanın dört bir yanından gelen
askerlere karşı ecdadımızın destan yazdığı zaferdir.Tüm olumsuzluklara ve düşman
devletlerinin silah ve sayı üstünlüğüne rağmen kazanılmış,inancın ve mertliğin
zaferidir.Düşman sayıca çok üstündü. Çanakkale Boğazı’nda 18 adet büyük zırhlı
gemi,yanında daha bir çok irili ufaklı İngiliz ve Fransız Donanması’na ait gemiler
bulunuyordu.Rumeli Mecidiye tabyasında sadece 6 adet top ve çok az asker vardı.Düşman o
kadar emindi ki kazanacağından Çanakkale’yi geçip İstanbul’da gezmeyi
planlıyorlardı.İstanbul’da kullanılacak paralar hazırlanmış,turistik tur planları yapılmış,hatta
bir tur şirketi 1000 adet İstanbul’a gidiş dönüş bileti hazırlamıştı.Gün içinde zaferin
kazanılacağı düşünüldü.Türk askeri vatan sevdasıyla ,inanılmaz kahramanlıklarıyla dünyada
eşi benzeri görülmemiş bir destan yazdı.Türk Askeri Laz,Çerkez,Kürt,Pomak,Boşnak hepsi
birleşti, Çanakkale’de Mehmetçik oldu.Çok çetin bir mücadele verdi.M.Akif savaşın
zorluğunu,çetinliğini şöyle anlatır dizelerinin devamında:
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkâz-ı beşer...
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
Her metrekarede 6000 tüfek mermisinin olduğu topraklar…Babanın oğluna faydasının
dokunmadığı bir yer…Sevdiklerini Allah’a emanet edip bir daha dönmeyi düşünmeyenlerin
akın akın gittiği topraklar…Yüzlerine ustura değmemiş delikanlılar…Çanakkale’de
düşmanını sırtında taşıyıp yaralarını pansuman yaptıran Mehmetçiğin heykeli vardır ,İngiliz
askerinin ayağında postal Mehmetçiğin çarık,İngilizin silahı otomatik ,Mehmetçiğin
Martin…Şartlar böyleyken mahşerin yaşandığı ama Mehmetçik’in tarih yazdığı yerdir
Çanakkale…
“ Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
“Gömelim gel seni tarihe” desem, sığmazsın.”

Çanakkale’nin destansı hikayeleri bitmez.İstanbul Erkek Lisesi 50 öğrencisini şehit
vermiş.Duvarları sarı olan okulun kapılarını ,çerçevelerini üzüntülerinden siyaha
boyamışlar.Okulun forması 1915’ten beri sarı ve siyahtır.Vefa Lisesi 50 şehit vermiş,okulun
renkleri yeşil siyahtır.Galatasaray Lisesi 24 ,Balıkesir lisesi 87 öğrencisini şehit vermiştir.Kol
boyları süngü takmaya bile yetmeyen küçücük öğrenciler siperde bir marş bestelerler:
“Annem beni yetiştirdi ,bu ellere yolladı .” diye…Asker üniformaları büyük gelir küçücük
bedenlerine…Beşiktaş Futbol takımının 8 oyuncusu şehit olur.Formadaki siyah renk ,8
futbolcusunu anlatır.Üniversiteler ,liseler 1917 ye kadar mezun veremez.
Çanakkale’yi “geçilmez” yapan mücadelede Gazi Mustafa Kemal,33. Piyade Alayı,Nusret
Mayın Gemisi,Onbeşliler,Seyit Onbaşı,Mehmet Çavuş,Nezahat Onbaşı…İsimleri bilinen
bilinmeyen ,vatanı uğruna canını feda etmekten kaçınmayan sayısız kahramanlar,meçhul
askerler…Hepsi tarih yazdılar ve tarihe sığmadılar.Vatan sevgisini tüm dünyaya gösteren
kahramanlarımızı saygı ve minnetle anıyor,aziz hatıraları önünde bir kez daha saygıyla
eğiliyoruz…